Jasne sytuacja jest dziwna, Jeżeli chodzi o poprzednia nadzór kuratora to sama się mu poddałam do nie chciałam przeciągać sprawy, może i były jakieś podstawy ale wydaje mi się że, jak się bardzo chce to każdemu można coś zarzucić. Tylko że sama wychowuje troje dzieci rok temu straciłam pracę i tak naprawdę teraz nie tyle co nie mogę jej znaleźć co też nie bardzo mogła bym się jej wcześniej wspominałam matka od 1980 r leczy się psychiatrycznie łącznie z 9 miesięcznym pobycie w zamkniętym zakładzie , nie wiem czy ma zaburzenia paranoiczne czy schizofrenie paranoidalną, ale w sądzie nikogo to nie interesuje bo nie jej sprawa się tyczy. Sąsiedzi od 15 lat jej dzień dobry nie mówią każdy stosunek pracy kończyła w sądzie, ojca przetrenowała tez po sądach ile mogła. Jak okazało się że jego żona jest w ciąży to wysłała mnie do niego z nadzieją że rozwalę małżeństwo, ale nie udało się po 3 latach u taty niestety tato zmarł a ja wróciłam do matki wiec zaczęło się ciąganie mnie, chciała mnie umieścić w zakładzie poprawczym ale w związku z tym że nie było podstaw umieszczono mnie w Bursie szkolnej. Rodzinie ojca która chciała mnie zabrać ( mówili że to nie możliwe że dziecko które szkołę podst. skończyło z czerwonym paskiem po pół roku do poprawczaka trzeba skierować) ale jak powiedziano im że matka może tą sprawę do mojej 18 przeciągać odpuścili. A jak tylko urodziły się dzieci moje cały czas nasyłała na mnie kogo tylko się dało gdyż martwiła się o dzieci ciągała mnie z nimi po rozmaitych lekarzach cały czas doszukując się jakiś chorób, to biegunki, to drgawki, bezobjawowe zapalenie płuc itd oczywiście nic nie potwierdzono. Jak cały świat mi się na głowę zawalił bo mąż mnie pobił i nie miałam gdzie mieszkać to pomocna mamusia złożyła doniesienie do sądu. Całe życie zbiera na mnie różne dowody kradnie mi z domu jakiś zapiski na swój sposób je interpretując. Jak policja ustalała moje miejsce zamieszkania bo, trzeba mnie było przesłuchać jako świadka w sprawie związanej z pracą(pracowałam w banku), to oczywiście już wszem i wobec pomawia mnie o konflikt z i nigdzie nie twierdziłam że jestem ideałem. Ale kocham moje dzieci i staram się kochać je mądrze. Nie jestem ani alkoholikiem ani narkomanką dzieci ani głodne ani brudne nie chodzą. Uczęszczają do szkoły i przedszkola gdzie nikt nie ma większych zarzutów. Nie wiem co jeszcze mogę powiedzieć aby uczestnicy forum nie czuli się oszukiwani, szukam po prostu porady co robić, już wystarczająca ilość ludzi mi współczuje. Tylko że z tym logicznego rozwiązania sprawy nie znajdę.